Separacja i rozwód

Rozpad pożycia małżeńskiego ma wpływ na wszystkie aspekty życia człowieka. Ważne, aby przeanalizować wszystkie te aspekty i efekty w kontekście prawnym. W John A. Sinnott pomożemy Ci rozważyć wszystkie dostępne opcje i będziemy z Toba na każdym kroku tej drogi i pomożemy Ci, niezależnie od wybranej trasy. Jeśli koniecznością będzie udanie się do Sądu Rodzinnego, zapewniamy, że wszystkie sprawy z zakresu Prawa Rodzinnego odbywają się prywatnie, bez uczestnictwa osób trzecich.

 

Separacja

W Irlandii separacja może zostać zawarta na dwa sposoby. Polubownie (poprzez Umowę Separacyjną) bądź poprzez drogę Sadową.

 

Umowa Separacyjna 

Jeżeli to tylko możliwe, najlepszym rozwiązaniem jest polubowne porozumienie obu stron. W wielu sytuacjach małżeństwo decyduje się na wizytę u akredytowanego mediatora szukając pomocy w dojściu do porozumienia, między innymi dlatego że jest to dużo tańsza opcja niż spotkania obu stron ze swoimi kancelariami prawnymi. Po przejściu takiej mediacji, Adwokat każdej ze stron dostosuje umowę w formie prawnej na podstawie porozumienia zawartego u mediatora i przygotuje dokumenty niezbedne do wszystkich koniecznych przeniesień własności. Umowa ta jest prawnie wiążącą umową określającą prawa i obowiązki każdej ze stron w stosunku do siebie nawzajem.

Sam dokument, który jest przygotowany i podpisany przez małżonków w sytuacji kiedy doszło do porozumienia nazywa się właśnie Aktem/Dekretem Separacyjnym. Ten oto dokument najczęściej uwzględnia takie kwestie jak:

  • Umowa o osobnym zamieszkaniu małżonków
  • Umowa o prawie do dzieci i o spotkaniach z dziećmi, jak i również dni i godziny widzeń z dziećmi
  • Umowa o zamieszkaniu i własności domu rodzinnego czy innej posiadłości bądź nieruchomości
  • Podział majątku - rozporządzenie/sprzedaż nieruchomości położonej w Irlandii po uzyskanym rozwodzie
  • Alimenty i inne świadczenia jakie mogą mieć wobec siebie małżonkowie
  • Oficjalne zrzeczenie się długów drugiego małżonka
  • Rozliczenia i rozdzielenia podatkowe
  • Prawo do spadku drugiej osoby
  • Rozliczenie składek emerytalnych/Korekta emerytalna

Wszystkie wyżej wymienione kwestie mogą zostać zarządzone przez Sąd poprzez oficjalny wniosek do Sądu o Separację. To zapewnia że wszystkie zawarte umowy mogą być prawnie

wyegzekwowane (jeśli nie są przestrzegane przez którąkolwiek ze stron) ponieważ są one zabezpieczone i objęte odpowiednimi przepisami prawnymi.

Proszę pamiętać ze Umowa Separacyjna nie jest rozwodem, a wiec nie rozwiązuje małżeństwa ani nie daje możliwości ponownego wstąpienia w związek małżeński.

 

Sądowe Postępowanie Separacyjne/Separacja Prawna 

Jeśli jeden z małżonków odmawia współpracy w dojściu do porozumienia w sprawie separacji, wówczas drugi z małżonków może złożyć wniosek do Sądu o Separację Prawną, tj. Separację na podstawie Orzeczenia Sądu.

W Irlandii, wniosek o Separację Sądową musi opierać się na jednej z następujących sześciu sytuacji:

  • Jedna ze stron jest dopuściła się zdrady
  • Jedna ze stron zachowuje się w taki sposób ze byłoby to nierozsądne, żeby wymagać od drugiej strony, żeby kontynuowała mieszkanie i życie z tą osobą
  • Jedna ze stron opuściła druga partnera na przynajmniej rok poprzedzający złożenie aplikacji o Sądowe Postepowanie Separacyjne
  • Para żyła osobno przynajmniej przez rok poprzedzający złożenie aplikacji. Ustawa ‘Family Law Act 2019’ podaje nową definicje znaczenia „życia osobno”, i wyjaśnia że ‘żyć osobno’ niekoniecznie oznacza ‘mieszkać osobno’.
  • Sąd stwierdzi ze normalny związek małżeński nie istniał pomiędzy małżeństwem przez przynajmniej rok przed datą aplikacji o Sądowe Postepowanie Separacyjne
  • Ostatni podpunkt jest niewątpliwie najczęstszym powodem, przy którym wniosek zostaje rozpatrzony przez Sąd pozytywnie, ponieważ żadna ze stron nie musi być winna rozpadu małżeństwa.

 

Sąd być pewny że:

  • Istnieją podstawy wniosku o Sądowe Postepowanie Separacyjne.
  • Para została poinformowana o możliwości terapii małżeńskiej i mediacji.
  • Wprowadzono odpowiednie środki dla dobra osób pozostających na utrzymaniu np. osób nieletnich.

Jeżeli małżeństwo spełnia wyżej wymienione kryteria, Sąd wyda Dekret o Separacji Prawnej. Sąd może również wydać orzeczenia w związku z kwestiami, które zwykle znajdują się w Umowie Separacyjnej (jak wskazano powyżej). Warto pamiętać, ze dekret o Separacji Prawnej nie rozwiązuje małżeństwa ani nie uprawnia do ponownego zawarcia małżeństwa.

 

Rozwód

Konstytucja Irlandii określa 4 warunki wstępne o ubieganie się o rozwód w Irlandii.

  • Nie ma uzasadnionej perspektywy pojednania pomiędzy małżonkami.
  • Każdy z małżonków musi mieszkać w Irlandii w momencie składania wniosku lub każdy z małżonków musi mieszkać w Irlandii przez co najmniej 1 rok przed złożeniem wniosku.
  • Para żyła osobno przez 2 lata w ciągu ostatnich 3 lat.
  • Należy zapewnić odpowiednie świadczenia (Proper Provison) dla każdej osoby i członków rodziny pozostających na utrzymaniu małżeństwa.

 

Definicja ‘życia osobno’ 

Ustawa o Prawie Rodzinnym z 2019 r. (Family Law Act 2019) wprowadziła nową definicję „życia osobno”. Ustawa ta na nowo wyjaśnia, że małżonków mieszkających w tym samym domu uważa się za żyjących osobno, jeżeli małżonkowie nie mieszkają razem jako para w intymnym i oddanym związku. Prościej mówiąc, niekoniecznie para musi mieszkać osobno, aby żyć osobno.

W John A. Sinnott & Co. Solicitors bardzo często obserwujemy takie przypadki. Wiele par, które są w separacji i starają się o rozwód, nie stać na utrzymanie dwóch oddzielnych domów, a więc właśnie żyją osobno, ale w tym samym domu.

 

Odpowiednie świadczenia 

Przy wnioskach o rozwód i separacje, Sąd często zarządza ‘odpowiednie świadczenia’ (głownie finansowe, ale nie tylko) jakie jedna ze stron ma wobec drugiej strony i nieletnich. Jako ze Irlandzkie prawo nie definiuje co oznacza ‘odpowiednie świadczenie’, każdy przypadek będzie rozpatrywany indywidualnie. Jako adwokaci zastosujemy rozsądne podejście, mające na celu zachowanie równowagi między ochroną majątku naszych klientów a upewnieniem się, że dzieci i druga osoba są odpowiednio zabezpieczone, również finansowo. Podejmując decyzję o ‘odpowiednim świadczeniu’ Sąd bierze pod uwagę takie kwestie, jak:

  • Dochód i możliwości zarobkowe oraz zasoby finansowe obojga małżonków.
  • Potrzeby finansowe i obowiązki, które każdy z małżonków ma lub może mieć w najbliższej przyszłości.
  • Poziom życia małżonków przed postępowaniem Sądowym.
  • Wiek małżonków i długość ich małżeństwa.
  • Wszelka niepełnosprawność fizyczna lub psychiczna któregokolwiek z małżonków.
  • Wkład który każdy z małżonków wniósł lub być może wniesie na ogólne dobro rodziny.
  • Czy małżeństwo wpłynęło na zdolność zarobkową któregokolwiek z małżonków.
  • Potrzeby mieszkaniowe każdego z małżonków.
  • Inne świadczenia które jedno z małżonków może utracić na skutek rozwodu. (np. W ramach systemu emerytalnego)
  • Prawa osób trzecich dotkniętych rozwodem.

Decyzja o „odpowiednim świadczeniu” często powoduje największy stres w związku z separacją i dlatego bardzo ważne jest uzyskanie doświadczonej rzetelnej porady prawnej.

Każda ze stron małżeństwa może złożyć wniosek o orzeczenie rozwodu do Sądu Okręgowego. Osobą składającą wniosek jest wnioskodawca, a drugi małżonek nazywany jest pozwanym. Jeżeli obie strony są w pełni zgodne co do warunków rozwodu, nazywa się to rozwodem za porozumieniem stron. Jeżeli rozwód lub jakikolwiek aspekt przedstawionych warunków nie zostanie zaakceptowany, sprzeciw zostanie rozpatrzony na rozprawie Sądowej i w wydanych postanowieniach Sądowych.

Jeśli sąd jest usatysfakcjonowany, że istnieją podstawy do rozwodu i że zastosowanie ma odpowiedni przepis, wyda orzeczenie rozwodowe. To rozwiązuje małżeństwo i pozwala obu stronom ponownie wstąpić w związek małżeński.

 

Alimenty i dostęp do dzieci 

Alimenty to odpowiedzialność małżonka wobec dzieci jak i również drugiego współmałżonka pod względem finansowym.

Dostęp oznacza prawo rodzica lub opiekuna, który nie mieszka z dzieckiem do spędzania z nim czasu. Zawsze najlepiej o tym myśleć z punktu widzenia dziecka i co jest w jego „najlepszym interesie”. Nie chodzi tu o „zdobywanie punktów”.

 

Alimenty 

Przy separacji czy rozwodzie para może zawierać nieformalne umowy dotyczące alimentów. Zazwyczaj sprawdza się to gdy obie strony są rozsądne i sprawiedliwe - niestety trudno jest nieformalnie ocenić, w jakiej kwocie takie alimenty powinny być wypłacane. Mediacja może pomóc rozwiązać tą kwestie. Obie strony mogą następnie podpisać umowę, która później może stać się w orzeczeniem Sądu.

Jeżeli obie strony nie mogą uzgodnić kwoty wypłacanych alimentów, każda ze stron może wystąpić do Sądu o wydanie nakazu alimentacyjnego. Alimenty można przyznać współmałżonkowi/partnerowi na ich własną korzyść i/lub na korzyść dziecka pozostającego na utrzymaniu, które nie ukończyło 18 lat lub 23 lat jeżeli dziecko uczy się w pełnym wymiarze godzin. Jeżeli dziecko jest upośledzone umysłowo lub fizycznie do tego stopnia, że możliwości jest ze nigdy nie będzie w stanie sam się utrzymywać, wówczas nie ma ograniczenia wiekowego dla ubiegania się o alimenty na jego utrzymanie.

Każda ze stron musi ujawnić swoje finanse Sądowi, a Sędzia weźmie pod uwagę wszystkie okoliczności rodzinne przy wydawaniu nakazu alimentacyjnego.

 

Dostęp do dzieci/Prawo widywania się z dziećmi 

Zazwyczaj oboje rodzice mają wspólną opiekę nad dziećmi, ale dom jednego z rodziców jest miejscem stałego pobytu dzieci, a drugi rodzic ma dostęp do spotykania się z dziećmi. W sytuacjach kiedy rodzice nie wstąpili w związek małżeński, Matka dzieci zwykle sprawuje

opiekę nad dziećmi, ale Ojcu dzieci można przyznać opiekę prawna lub prawo widywania się z dziećmi .

Ogólnie rzecz biorąc, Sądy będą zachęcać oboje rodziców do zapewnienia dostępu do dziecka drugiemu rodzicowi i zawsze będą brać pod uwagę dobro i ‘najlepszy interes’ dziecka.

 

Opieka nad dzieckiem 

Osoba, która jest prawnym opiekunem dziecka jest odpowiedzialna za codzienną opiekę nad dzieckiem.

W sytuacji kiedy rodzice są w separacji lub rozwiedli się, zwykle oboje sprawują wspólną opiekę nad dziećmi, ale dom jednego z rodziców jest miejscem stałego pobytu dzieci, a drugi rodzic ma dostęp do dzieci.

W Irlandii, w sytuacji gdzie rodzice nigdy nie byli małżeństwem, Matka sprawuje wyłączną opiekę nad dzieckiem. Zazwyczaj jednak oboje rodzice zgadzają się na wspólną opiekę nad dziećmi w sposób nieformalny. Jeśli jednak nie uda się osiągnąć porozumienia pomiędzy rodzicami, Ojciec może wystąpić do sądu o wspólna lub wyłączna opiekę nad dzieckiem. Warto wspomnieć, że w Irlandii biologiczny ojciec dziecka nie staje się automatycznym prawnym opiekunem dziecka w sytuacji, gdy rodzice nie są małżeństwem.

Jeśli rodzice którzy nie mieszkają razem, nie mogą uzgodnić warunków dostępu dla swoich dzieci, zawsze zalecamy, aby rodzice uczestniczyli razem w mediacji, aby spróbowali wspólnie dojść do porozumienia. Jeżeli jednak rodzice nie mogą dojść do porozumienia w taki sposób, jedno z rodziców może zwrócić się do Sądu Rejonowego o wydanie nakazu dostępu do dzieci i tym samym regulującego dostęp. Sąd może wyznaczyć miejsce i czas trwania spotkań z dziećmi.

Podobnie jak w przypadku wszystkich spraw dotyczących dzieci, każda decyzja Sądu zostanie podjęta w najlepszym interesie dziecka, W niektórych sytuacjach Sąd może rozważyć opinie samego dziecka, biorąc pod uwagę jego wiek i zrozumienie zaistniałej sytuacji.

Możemy reprezentować Cię w osiągnięciu porozumienia o prawo widywania się z dziećmi za porozumieniem obu stron lub w Sądzie, zawsze mając na uwadze dobro dziecka.

 

Opieka Prawna 

Bycie opiekunem prawnym w Irlandii oznacza, że masz obowiązek utrzymywania dziecka finansowo i sprawowania należytej opieki nad nim, ale także masz prawo do podejmowania decyzji dotyczących jego religijnego wykształcenia, wymagań zdrowotnych i ogólnego dobrobytu.

Rodzice którzy są małżeństwem są wspólnymi opiekunami dziecka i mają równe prawa w stosunku do dziecka.

W przypadku dzieci urodzonych poza małżeństwem, tylko Matka dziecka ma automatyczne prawo do opieki. (Chociaż nazwisko Ojca może być zarejestrowane w Akcie Urodzenia dziecka, nie daje mu to jednak żadnych praw do opieki nad dzieckiem).

Biologiczny Ojciec dziecka mimo iż nie wstąpił w związek małżeński z Matką dziecka, zostanie automatycznie prawnym opiekunem, jeśli mieszka z Matką dziecka przez 12 kolejnych miesięcy po 18 stycznia 2016 r., w tym co najmniej 3 miesiące z Matką i dzieckiem po urodzeniu dziecka.

Jeżeli Matka wyrazi zgodę, Ojciec może zostać prawnym opiekunem pod warunkiem ze oboje rodzice podpiszą tak zwaną Deklarację Ustawową (Statutory Delcaration). Taka deklaracje należy podpisać w obecności Peace Commissioner lub Commissioner for Oaths ( tj. komisarza ds. Przysięgi, ale również wszyscy praktykujący adwokaci w Irlandii mogą podpisać taka deklaracje). Dokument ten zawiera imiona rodziców dziecka, potwierdza że nie są małżeństwem i że zgadzają się na wyznaczenie Ojca na prawnego opiekuna dziecka. Deklaracja również potwierdza, że rodzice uzgodnili warunki dotyczące opieki nad dzieckiem i spotkań z dzieckiem. Same zostanie prawnym opiekunem dziecka nie daje automatycznego prawa do codziennej opieki i spotkań z dzieckiem, jeżeli nie jest to zawarte w wyżej wymienionej Deklaracji.

Jeśli rodzice mają więcej niż jedno dziecko, na każde dziecko należy złożyć osobną Deklarację Ustawową o opiekę prawna.

W sytuacji gdy Matka nie zgadza się na opiekę, Ojciec musi wystąpić do Sądu o uznanie go prawnym opiekunem. Mimo iż Sąd w takiej sytuacji weźmie pod uwagę osobiste poglądy matki, fakt, że nie zgadza się na wniosek o opiekę, nie oznacza automatycznie, że Sąd odrzuci wniosek Ojca. Sąd natomiast wyda orzeczenie biorąc pod uwagę dobro dziecka.

 

Oprócz Ojców niektóre inne osoby mogą składać wnioski o tytuł prawnego opiekuna przed Sądem:

  • Partner cywilny lub osoba, która mieszka z rodzicem dziecka przez co najmniej 3 lata, może ubiegać się o ustalenie go prawnym opiekunem dziecka, jeżeli wspólnie wychowywali dziecko przez okres dłuższy niż 2 lata.
  • Osoba, która zapewniła dziecku codzienną opiekę przez nieprzerwany okres czasu dłuższy niż rok, może ubiegać się o zostanie prawnym opiekunem dziecka, jeśli dziecko nie ma rodzica lub prawnego opiekuna, który byłby skłonny lub byłby w stanie wypełniać obowiązki związane z opieką.
  • Rodzic może wyznaczyć tymczasowego prawnego opiekuna, który może zostać wyznaczony przez Sąd, jeśli rodzic cierpi na poważną chorobę lub obrażenia, które uniemożliwiają mu wypełnianie obowiązków związanych z opieką nad dzieckiem.
  • dziadkowie